05 grudnia 2021 r. -
Rozpoczęły się Rekolekcje Adwentowe, które prowadzi Ks. dr. Ryszard Sawicki wice-Dyrektor Caritas w Diecezji Ełckiej.
Jednocześnie dziś przeżywamy Uroczyste Wprowadzenie Świętych Relikwii Św. Siostry Faustyny Kowalskiej – Apostołki Bożego Miłosierdzia. Gościmy też Siostrę ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, która przybliżyła nam postać Św. Siostry Faustyny. Ksiądz Proboszcz pięknie powiedział: „Od dziś Święta s. Faustyna jest naszą parafianką.
24 grudnia 2021 r.
Dziś jak zwykle, przybyliśmy, kierowani światłem Betlejemskiej Nocy, powitać maluśkiego Jezusa, owiniętego w pieluszki i leżącego w żłobie, pod czułą opieką Najświętszej Maryi i Józefa, w otoczeniu pasterzy.
Niech Nowonarodzony Zbawiciel Świata wypełni nasze życie Swoją obecnością, aby wszystko zostało oświecone Jego łaską.
Niech Bóg w pieluchach nauczy nas radości w codzienności.
Niech Bóg płaczący na sianie, osuszy każdą łzę i wypełni nas swoim pokojem.
Niech Bóg otoczony biednymi pasterzami, nauczy nas kochać ubogich i potrzebujących, także tych wewnątrz każdego z nas.
Niech Bóg wysyła nam codziennie swoich aniołów, abyśmy radośnie śpiewali o obecności wielkiego Boga w naszym małym świecie.
13 lutego 2022 r.
Dziś gościliśmy Alumna II roku naszego Wyższego Seminarium Duchownego w Ełku.
15 lutego 2022 r.
Mamy następny witraż z tajemnicy” Światła” - Przemienienie na Górze Tabor.
02 marca 2022 r. - Środa Popielcowa
Jak co roku wierni zabrali się w kościele by Mszą Św. rozpocząć Okres Wielkiego Postu, okres przygotowania do największego Święta Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jest to czas modlitwy, nawrócenia, postu i zadumy nad swoim życiem, nie tylko tu na ziemi, ale przede wszystkim w wieczności.
Na znak pokuty głowy zostały posypane popiołem i usłyszeliśmy słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” lub „Pamiętaj, z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”.
Niech ten czas zostanie dobrze wykorzystany dla naszych dusz, i nie tylko dla naszych. Są dusze, które nie mają już siły przyjść do Jezusa, a nasza modlitwa wstawiennicza może ich przynieść przed Tron Miłosiernego Boga.
01 kwietnia 2022 r. - 78 rocznica stracenia przez Niemców 16 mieszkańców Suwalszczyzny.
W dniu 1 kwietnia 2022 w Suwałkach obchodzono 78 rocznicę stracenia przez okupantów niemieckich 16 Polaków - członków ruchu oporu. To tragiczne wydarzenie, które miało miejsce 1 kwietnia 1944 roku upamiętnia dzisiaj Pomnik Straceń znajdujący się na dawnym placu Siennym, przy ul. Sejneńskiej. Niemcy próbując wymusić na ludności cywilnej ujawnienie lokalnych przywódców Armii Krajowej zagrozili śmiercią znajdujących się w więzieniach mieszkańców Suwalszczyzny - zakładników sprawy. Gdy żądanej informacji nie otrzymali dokonali ich publicznego powieszenia. Ciała straconych suwalczan przewieziono do lasu Szwajcarskiego i pochowano w zbiorowej mogile.
W uroczystościach wzięli udział: kombatanci, przedstawiciele służb mundurowych, władze samorządowe miasta i powiatu i uczniowie szkół oraz goście, i wierni naszej parafii.
Program uroczystości obejmował:
- Mszę świętą w kościele pw. św. Wojciecha w Suwałkach, którą celebrowali ks. Jarema Sykulski, moderator miasta Suwałk, ks. Tadeusz Rynkiewicz, proboszcz Parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Suwałkach, ks. Wiesław Śliwczyński proboszcz miejscowej parafii. Homilię wygłosił ks. prałat Marian Salamon, emerytowany proboszcz Parafii Podwyższenia Krzyża w Olecku, który prowadził w naszym kościele rekolekcje wielkopostne. Podczas Mszy św. śpiewał Suwalski Chór PRIMO pod dyrekcją Ignacego Ołowia.
- Okolicznościowe przemówienia, modlitwę i złożenie wieńców pod Pomnikiem Straceń,
- Złożenie wieńców na grobie pomordowanych w Lesie Szwajcarskim.
Kilka lat temu w Polsce pewna artystka śpiewała piosenkę, której fragment przytaczamy poniżej:
Gdyby była wojna, byłabym spokojna
Nareszcie spokojna wreszcie byłabym.
Nie musiałabym wybierać,
ani myśleć jak tu żyć.
Tylko być, tylko być .
Po kanałach z karabinem, nie biegałabym.
Nie oddałabym ci Polsko,
ani jednej kropli krwi
Sorry Polsko, sorry, Polsko.
Autorka słusznie zauważa, że wojna pozbawia człowieka możliwości wyboru, a wraz z tym niejako upraszcza życie: nie trzeba myśleć – jak żyć, trzeba tylko być. Nie zauważa jednak, że to nie ona będzie decydować komu lub za co odda swoją krew. W tej sprawie decyzje będą zapadały po „drugiej stronie”, decydować będą ci, którzy przyszli. Choć może się to wydać dziwnym piosenka ta spotkała się ze „zrozumieniem” i aprobatą sporej części społeczeństwa polskiego. Tak myśli wielu z nas uważając, że nie chodzi o to, aby umierać, ale że wystarczy płacić abonament, nie jeździć na gapę, chodzić na wybory. Jest w tym jakiś znak czasów, jakaś naiwność, że wojna jest rzeczywistością, która nas nie dotknie.
Dzisiaj, wojna dzieje się przy granicy Polski i można powiedzieć, puka do naszych drzwi. Jak spojrzeć na te dwie postawy: 16 zamordowanych przez Niemców Polaków i tę, o której mówi piosenka? Czego nie zrozumiała śpiewająca artystka?
W swojej homilii ks. prałat Marian Salamon przypomniał naukę dwóch wielkich Polaków: kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski i Papieża Jana Pawła II dotyczącą wojny i pokoju, i współczesnych problemów związanych z integracją społeczną. Jest to ważne, bo chociaż nie ma w Polsce wojny to nie możemy powiedzieć, że żyjemy w pokoju.
Oto obszerny fragment jego homilii:
„Św. Jan Paweł II na 35. Światowy Dzień Pokoju pisał: „Ogromne cierpienia narodów i jednostek (…) spowodowane przez totalitaryzm nazistowski i komunistyczny rodziły zawsze w mojej duszy pytania i pobudzały do modlitwy”. Sytuacje przemocy wobec ludzi, godzenie w godność człowieka, prowadzenie wojen jest zbrodnią. Rodzi się zatem potrzeba wdzięcznej modlitwy za ludzi, którzy na ołtarzu Ojczyzny złożyli najcenniejszy dar – swoje życie. Trzeba modlić się też o opamiętanie i nawrócenie tych, którzy wywołują wojny.
Istnieje wciąż aktualna potrzeba przywoływania nauczania naszych narodowych patriotów: św. Jana Pawła II i bł. Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski.
Rok 2021 został ustanowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polski Rokiem Stefana Kard. Wyszyńskiego. Prymas Tysiąclecia mówił: „Największą mądrością jest umieć jednoczyć, a nie rozbijać”. Należy zatem przezwyciężać zaślepienie ideologiczne. Jednak na nowo mamy czas chaosu. Ujawnia się depersonalizacja, są przejawy szyderstwa; odchodzenie od uniwersalnych wartości prawdy, dobra, piękna.
Po 1999 roku ujawnia się w Europie oświeceniowy despotyzm. Są próby nakładania kary na państwa słabsze, ale wierne zasadom moralnym. Europejski wymiar sprawiedliwości usiłuje działać jak policja – to najgorszy despotyzm. To szalony pomysł. Poglądy lewackie, liberalne są płytkie, bo to nie wymaga mózgu i ducha. Dążenie do stworzenia rządu europejskiego to droga do despotyzmu.
Papież Franciszek ostrzega, gdy mówi: „Każda wojna pozostawia świat w gorszej sytuacji, niż go zastała. Wojna jest porażką polityki i ludzkości, haniebną kapitulacją, porażką w obliczu siły zła. To zbrodnia”.
Ateiści, neomarksiści, liberałowie, wrogowie Kościoła mają za cel dezintegracją społeczną. Rozumiał to i zdawał sobie z tego sprawę Kard. Stefan Wyszyński. Przestrzegał on, że dezintegracja niszczy Polskę. Trzeba mieć świadomość, że pewnym środowiskom zależy na zerwaniu więzi społecznych w narodzie. Jest to bardzo niebezpieczne, bo to zagraża suwerenności i niepodległości państwa. Wrogowie Polski dążą do demontażu organizacji życia w kraju i do utrudniania jego rozwoju. Sąsiedzi ze Wschodu i Zachodu chcą Polski słabej, to leży w ich interesie. Ich celem jest doprowadzenie do skłócenia ludzi ze sobą. Rodzi się pytanie: czy jest w kraju poczucie odpowiedzialności za naród? Odpowiedzialności za chwilę obecną?
Przeżywamy dziejową próbę opowiedzenia się za wartościami podstawowymi i obiektywnymi. Zdajemy trudny egzamin. Chodzi o zwycięstwo miłości nad nienawiścią. Trzeba więc pogłębionej refleksji nad naszym życiem. Potrzeba odpowiedzialności.
Obecnie na nowo zdajemy egzamin z naszego człowieczeństwa, z naszej polskości i z naszej europejskości. To przesłanie papieża Jana Pawła II jest też przestrogą. Jest to ukierunkowanie ku przyszłości.
Wielka sprawa pokoju między narodami wymaga współdziałania wszystkich mocy zawartych w sercu człowieka. Ci, którzy wprowadzają pokój – to wspaniała kategoria ludzi, których Jezus ogłasza błogosławionymi.
Kierując się nauczaniem św. Jana Pawła II, które jest wciąż aktualne, i też wskazówkami bł. Stefana Wyszyńskiego, modlimy się zawierzając przyszłe losy ludzkości Maryi: Królowo pokoju! Zachowaj od wojen, nienawiści i wstrząsów kraje i narody. Spraw, aby wszyscy uczyli się żyć w pokoju”.
01-03 kwietnia 2022 roku - Rekolekcje Wielkopostne
W dniach od 1 (piątek) do 3 (niedziela) kwietnia w parafii naszej przeżywaliśmy Rekolekcje Wielkopostne, które prowadził ks. Prałat Marian Salamon – były ojciec duchowny Diecezji Ełckiej. Homilie, które głosił ks. Prałat były dla nas okazją zastanowienia się nad obecnością Boga w naszym życiu. Dziękujemy ks. Marianowi za dar Słowa, który nam przekazał.
10 kwietnia 2022 roku - Niedziela Palmowa
Dzisiaj obchodziliśmy Uroczystość Niedzieli Palmowej, pamiątkę Mesjańskiego wjazdu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Podczas każdej Mszy św. odbywało się poświęcenie palm, a podczas Mszy św. o godz. 11:30 odbył się Konkurs Palm. Wygrali wszyscy.
14 – 16 kwietnia 2022 roku – Triduum Paschalne
Czas Triduum Paschalnego to kulminacja zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa. Papież Benedykt XVI daje następujący opis znaczenia tych Dni (Medytacja o znaczeniu Triduum Paschalnego podczas Audiencji generalnej w środę 12 kwietnia 2006 roku:
Obrzędy Wielkiego Czwartku i uroczystej Wigilii Paschalnej pomogą nam na nowo przeżyć tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Pana. Te dni budzą w nas żywsze pragnienie przylgnięcia do Chrystusa i konsekwentnego pójścia za Nim, przypominają nam o tym, że On ukochał nas aż do oddania za nas swego życia. Czym bowiem są wydarzenia, które przypomina nam Triduum Paschalne, jeśli nie najwyższym wyrazem miłości Boga do człowieka? Przygotujmy się zatem do jego celebracji, otwierając się na wezwanie Świętego Augustyna: „Przyjrzyj się uważnie trzem dniom: ukrzyżowania, złożenia do grobu i zmartwychwstania Pana. W obecnym życiu realizujemy to, czego symbolem jest krzyż, podczas gdy poprzez wiarę i nadzieję spełniamy to, czego symbolem jest złożenie do grobu i zmartwychwstanie”
Triduum Paschalne rozpoczyna się w Wielki Czwartek wieczorną mszą in Cena Domini, chociaż zazwyczaj już rano odbywa się inna doniosła celebracja liturgiczna - Msza Krzyżma, podczas której całe duchowieństwo każdej diecezji, zebrane wokół swego biskupa, odnawia przyrzeczenia kapłańskie i uczestniczy w poświęceniu olejów katechumenów, chorych i krzyżma; [...]. Oprócz ustanowienia sakramentu kapłaństwa, w tym świętym dniu wspominamy też ofiarowanie się Chrystusa dla ludzkości w sakramencie Eucharystii. W nocy, podczas której został wydany, Chrystus, jak przypomina nam Pismo Święte, pozostawił nam „nowe przykazanie” - mandatum novum - miłości braterskiej, dokonując poruszającego gestu obmycia nóg, który nawiązuje do pokornej służby niewolników. Ten niezwykły dzień, pamiątka wielkich tajemnic, kończy się adoracją Najświętszego Sakramentu, która jest wspomnieniem agonii Pana w ogrodzie Getsemani. Ewangelia mówi, że Jezus, ogarnięty wielką trwogą, prosił swoich uczniów, aby czuwali z Nim na modlitwie: „Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną”; ci jednak zasnęli. Również dzisiaj Pan mówi nam: „Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną”, a my, dzisiejsi uczniowie, niejednokrotnie śpimy. Dla Jezusa była to godzina opuszczenia i samotności, po której przyszło nocne aresztowanie i początek bolesnej drogi na Kalwarię.
Skupiony na tajemnicy męki Wielki Piątek jest dniem postu i pokuty poświęconym kontemplacji Chrystusa na krzyżu. W kościołach odczytywana jest Ewangelia o męce Pańskiej; rozbrzmiewają w niej słowa proroka Zachariasza: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. W Wielki Piątek my również chcemy zwrócić nasze spojrzenie ku przebitemu sercu Odkupiciela, w którym - jak pisze Święty Paweł - „wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte”, co więcej - „mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała”. Dlatego Apostoł może twierdzić, że nie chce znać niczego więcej, „jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego”. To prawda: krzyż objawia „Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość” - to znaczy kosmiczne wymiary - miłości, która przekracza wszelką wiedzę; miłość wykracza poza to, co wiemy i wypełnia nas „całą Pełnią Boga”. W tajemnicy Ukrzyżowanego „dokonuje się owo zwrócenie się Boga przeciwko samemu sobie, poprzez które ofiarowuje siebie, aby podnieść człowieka i go zbawić - jest to miłość w swej najbardziej radykalnej formie”. Krzyż Chrystusa, pisał w V wieku Święty Leon Wielki, „jest źródłem wszelkich błogosławieństw, przyczyną wszelkich łask”
W Wielką Sobotę Kościół, łącząc się duchowo z Maryją, trwa na modlitwie przy grobie, gdzie ciało Syna Bożego spoczywa, niejako odpoczywając po dziele odkupienia dokonanym poprzez śmierć. Późnym wieczorem rozpocznie się uroczysta Wigilia Paschalna, podczas której w każdym kościele radosny śpiew Chwała i Alleluja popłynie z serc nowo ochrzczonych i z serc całej wspólnoty chrześcijańskiej, radującej się z powodu tego, że Chrystus zwyciężył śmierć i zmartwychwstał.
Ukochani bracia i siostry! Kościół pragnie, aby świętowanie Wielkanocy przyniosło obfite owoce, i dlatego wzywa wiernych do skorzystania z sakramentu pojednania, który jest dla każdego z nas swego rodzaju śmiercią i zmartwychwstaniem. W starożytnej wspólnocie chrześcijańskiej w Wielki Czwartek sprawowano obrzęd pojednania i pokuty, któremu przewodniczył biskup. Z biegiem czasu zmieniły się uwarunkowania historyczne, ale przygotowanie się do Wielkanocy poprzez dobrą spowiedź pozostaje wielką wartością, ponieważ daje nam możliwość rozpoczęcia naszego życia w radości Zmartwychwstałego i we wspólnocie przebaczenia, którą On nam daje. Świadomi naszej grzeszności, ale ufni w miłosierdzie Boże, pozwólmy, aby Chrystus pojednał nas tak, abyśmy głębiej doświadczyli radości, którą On nam daje przez swoje zmartwychwstanie. Przebaczenie, którego udziela nam Chrystus w sakramencie pojednania, jest źródłem wewnętrznego i zewnętrznego pokoju, czyni nas apostołami pokoju w świecie, który - niestety - nadal naznaczony jest podziałami, cierpieniem, dramatem niesprawiedliwości, nienawiści i przemocy, niezdolnością do pojednania i do nowego początku dzięki szczeremu przebaczeniu. Wiemy jednak, że ostateczne słowo nie należy do zła, lecz do ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa, którego zwycięstwo objawia się przez moc miłosiernej miłości. Jego zmartwychwstanie daje nam pewność, że pomimo wszelkich ciemności świata, ostatnie słowo nie należy do zła. Umocnieni tą pewnością możemy z odwagą i entuzjazmem angażować się w działania na rzecz bardziej sprawiedliwego świata.[...].
17 kwietnia 2022 roku - Niedziela Wielkanocna
Zgodnie z tradycją w poranek Niedzieli Zmartwychwstania w naszym kościele odbyła się procesja rezurekcyjna (resurrectio - zmartwychwstanie) . Procesja nawiązuje do pierwszego dnia po szabacie, kiedy to najpierw Maria Magdalena, a potem św. Piotr i Jan przybyli do grobu Jezusa:
„A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył” (J 20,1-8).
Oni uwierzyli i przekazali swą wiarę na cały świat i na wsze czasy. Dlatego też:
„Chrystus uobecnia się jako Zmartwychwstały w każdym czasie, w całej historii. Duch Jezusa, czyli Słowa, które stało się ciałem, pozwala doświadczyć człowiekowi codziennie swej mocy, zbawiającej całą egzystencję pojedynczej osoby oraz ludzką historię, w radykalnej przemianie, która rodzi w kimś, kto Go spotyka – tak jak Jan i Andrzej – idzie za Nim” [Luigi Giussani].
22 maja 2022 r. - Obchody 100-lecia obecności na ziemi polskiej sióstr Salezjanek.
W niedzielę 22 maja 2022 roku podczas Mszy św. o godz. 11:30 siostry Salezjanki ze Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych w Suwałkach świętowały 100-lecie obecności na ziemiach polskich. We Mszy św. uczestniczyli: siostry Terezjanki, kapłani, przedstawiciele władz samorządowych, uczniowie Zespołu Szkół Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II oraz licznie zgromadzeni parafianie. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił ks. Jarema Sekulski, moderator miasta Suwałki, któremu towarzyszyli ks. prałat Stanisław Wysocki – prezes Związku Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej, ks. kanonik Wiesław Śliwczyński, proboszcz parafii oraz ks. Robert Galicki, wikariusz parafii.
Historia obecności Salezjanek na terenach polskich rozpoczyna się w 1922 roku w Różanymstoku dokąd przybyły z Włoch trzy siostry Włoszki i trzy siostry Polki, które objęły opiekę nad sierocińcem dla sierot wojennych. Do Suwałk, Salezjanki przybyły w 1990 roku i w krótkim czasie w budynkach przy ul. Sejneńskiej 10 zorganizowały Zasadniczą Szkołę Zawodową. Dzisiaj, w ramach zespołu szkół, siostry prowadzą działalność wychowawczą, zgodną z charyzmatem salezjańskim, w VI Liceum Ogólnokształcącym i Technikum nr 5.
Charyzmat salezjański możemy określić jako posługę wychowania i ewangelizacji młodzieży. Istnieje wiele metod wychowania i ewangelizacji. To, co jest szczególne w metodzie salezjańskiej wypływa wprost z zapatrzenia i kultu założyciela Salezjanów – ks. Jana Bosko – do św. Franciszka Salezego. Franciszek Salezy, patron pisarzy i dziennikarzy chrześcijańskich, znany jest m.in. jako autor dwóch fundamentalnych dzieł: Wprowadzenia do życia pobożnego i Traktatu o miłości Bożej. W pierwszym z tych dzieł z całą mocą przekonywał o powszechnym powołaniu do świętości, do tego, że świętość (chrześcijańska) nie jest zamknięta w klasztorach, że jest „dostępna” i że powinna być praktykowana przez ludzi wszystkich stanów. Drugie z dzieł mówi o miłości: człowieka do Boga i człowieka do człowieka. Człowiek został stworzony – dla miłości, do tego, by kochać. Jest tak ponieważ został stworzony na obraz i podobieństwo Boża, który jest Miłością.
System wychowawczy ks. Jana Bosko jest systemem opierającym się na miłości, w którym wychowawca oddaje się, jako dar, wychowankowi, by towarzyszyć mu na jego drodze rozwoju duchowego, nie zmuszając go do niczego, a korzystając z rozumu (inteligencji), serca i dobra tkwiącego w każdym (choćby najgorszym) człowieku.
Dziękujemy Bogu za dar Salezjanek i życzymy im następnych 100 lat w służbie wychowania młodzieży.
Szczęść Im Boże.
29 maja 2022 r.
W roku jubileuszu 30-lecia istnienia Diecezji Ełckiej organizowany jest I Kongres Różańcowy Diecezji Ełckiej pod hasłem: „Odmawiajcie Różaniec”.
Program Kongresu Różańcowego jest realizowany w czterech stacjach:
- 28 maja w Sanktuarium Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Krasnymborze – Stacja Dorosłych;
- 29 maja we wszystkich parafiach Diecezji Ełckiej;
- 4 czerwca w Sanktuarium Matki Bożej Studzieniczańskiej – Stacja Dziecięca;
- 11 czerwca w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Ełku – Stacja Młodzieżowa.
Dziś 29 maja wierni naszej parafii przeżywali Niedzielę Kongresu Różańca Świętego.
Program parafialny:
* Po Mszy Św. o godz. 7.30 - I część Różańca Św,
* Po Sumie modlitwę różańcową prowadziły Dzieci i Młodzież,
* O godz. 15.00 w godzinie Miłosierdzia rozpoczęła się Adoracja Najświętszego Sakramentu do Mszy Św. wieczornej.Adorację prowadziły grupy modlitewne naszej Parafii:
- od godz. 15.00 - 16.00 gr. Św. Teresy modląca się za Kapłanów
- od godz. 16.00 - 16.45 gr. Ruchu Rodzin Nazaretańskich,
- od godz. 16.45 – 17.30 gr. Przyjaciele Oblubieńca,
Ideą kongresu, jak wyjaśnia Biskup Ełcki Ks. Jerzy Mazur, jest „.. ożywienie nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca, działalności środowisk różańcowych i zainicjowanie nowych wspólnot, a także promowanie i odkrywanie tego skarbu, jakim jest Różaniec”.
11 czerwca 2022 r. - I Komunia Święta Dzieci.
W sobotę 11 czerwca dzieci w dwóch grupach: o godz. 10.00 i 13.00 po raz pierwszy w pełni uczestniczyły we Mszy Świętej. Dzieci przystąpiły do Pierwszej Komunii Świętej, przyjęły do swojego serca Pana Jezusa pod postacią chleba.
Pierwsza Komunia Święta to dla dziecka i jego rodziców przeżycie wielkiego święta miłości Boga do człowieka. Eucharystia wraz z Komunią Świętą jest niezwykłym darem Boga, który pragnie być pokarmem dla człowieka już tu, w wymiarze życia doczesnego. Los każdego z nas w dużej mierze zależy od tego, czym się karmimy na co dzień. Ważna jest zdrowa żywność dla naszego ciała, ale jeszcze ważniejsze jest to, czym karmimy nasz umysł, nasze serce i naszą duszę.
W piątek, dzień wcześniej, dzieci, wraz ze swoimi rodzicami, po raz pierwszy w życiu przystąpiły do Spowiedzi Świętej.
W sobotę do zgromadzonych przed Kościołem dzieci wyszedł w procesji ks. Proboszcz, udzielił im błogosławieństwa i uroczyście wprowadził do Świątyni. Niektóre z dzieci brały też czynny udział w liturgii.
W czasie kazania kapłan podkreślał, że jest to dzień ważny w życiu każdego dziecka. W tym dniu do serca przychodzi sam Pan Jezus.
Na zakończenie Mszy Św. dzieci wraz z rodzicami dziękowały kapłanom za udzielenie I Komunii Świętej, a katechetom za przygotowanie do tej ważnej w ich życiu uroczystości.
Jako pamiątkę tego wydarzenia dzieci otrzymały chlebki - symbol Chleba Eucharystycznego.
Nie zabrakło też wspólnego pamiątkowego zdjęcia.
16 czerwca 2022 r. - Boże Ciało -
Dziś obchodziliśmy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Początki tego święta sięgają XIII wieku i mają związek z objawieniami św. Julianny z Cornillon, podczas których Jezus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Pierwsza procesja eucharystyczna odbyła się w 1246 roku w Liege (Belgia). Zwyczaj procesji do czterech ołtarzy powstał w Niemczech w XIV wieku.
W naszej parafii Uroczystość Bożego Ciała rozpoczęła się Mszą Świętą o godz. 11.30. Po Mszy Świętej kapłani niosąc Ciało Chrystusa w monstrancji i wierni na ustach z pieśniami ku czci Najświętszego Sakramentu wyruszyli w procesji do czterech ołtarzy. Procesję prowadzili wspólnie: ks. Proboszcz i ks. Wikary.
Przy każdym z ołtarzy śpiewano kolejną z części pieśni Święty Boże, Święty Mocny... a kapłani czytali Ewangelię (kolejno wg. św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza i św. Jana ). Po odczytaniu Ewangelii kapłan błogosławił wiernych Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie.
Na zakończenie procesji, wchodząc do Świątyni, odśpiewano Te Deum Laudamus Ciebie Boga wysławiamy ...
Uroczystość Bożego Ciała i Krwi Chrystusa jest to jedno z najważniejszych świąt w Kościele. Jest to podziękowanie Jezusowi za dar Eucharystii, za to że dał nam się cały! A my? Jak często nie doceniamy tego Wielkiego Daru.
17 czerwca 2022r
38. rocznica święceń kapłańskich Ks. Proboszcza naszej parafii. Po Mszy Św. wieczornej parafianie złożyli Księdzu życzenia i kwiaty.
19 czerwca 2022 r.
W niedzielę dzisiejszą grupa dzieci naszej parafii przeżywa I rocznicę przyjęcia Komunii Świętej.
21 czerwca 2022 r. - Sakrament Bierzmowania.
O godz. 16.00 rozpoczęła się Msza Św., podczas której Ks. Biskup Jerzy Mazur Biskup Ełcki udzielił Sakramentu Bierzmowania naszej młodzieży. Bierzmowanie jest Sakramentem, w którym otrzymujemy moc Ducha Świętego do wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad. Jest dopełnieniem łaski Chrztu Świętego.
24 lipca 2022 r.
Dziś wierni naszej parafii pożegnali wikariusza naszej parafii ks. Roberta Galickiego.
28 sierpnia 2022 r.-
Dziś witamy w naszej parafii nowego Wikariusza Ks. Marka Barszczewskiego. Życzymy Księdzu wielu Bożych Łask i opieki Najświętszej Maryi Panny w posłudze kapłańskiej.
